فضاپیما ناسا با سرعت 5023 مایل در ساعت به 80 مایلی ماه می رسد!
فضاپیمای Orion متعلق به سازمان ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) اوایل امروز به نزدیک‌ترین نقطه خود در اطراف ماه رسید. زیرا آژانس فضایی پرواز تصحیح مسیر خروجی فضاپیما را در اوایل صبح امروز به وقت شرقی آغاز کرد. اوریون هفته گذشته با موشک سیستم پرتاب فضایی (SLS) ناسا در یک ماموریت بسیار مورد انتظار که آغازگر تلاش‌ها برای توسعه حضور پایدار انسان در ماه است، به پرواز درآمد. این ماموریت که رسماً آرتمیس 1 نام دارد، یک پرواز آزمایشی بدون خدمه اوریون است که هدف آن بررسی تمام سیستم‌های آن است. زیرا برای هر فضاپیمای درجه بندی شده انسانی به دورترین فاصله سفر می‌کند و اوایل ماه آینده به زمین بازمی‌گردد.
اوریون از زمانی که پنل های خورشیدی خود را مستقر کرد و اولین تصاویر از زمین را در چند ساعت پس از پرواز خود منتشر کرد، در راه خود به ماه بوده است. در این سفر فضاپیما با مشکلات متعددی نیز روبرو بوده است. از حافظه دسترسی تصادفی (RAM) گرفته تا سیستم های قدرتی که مسئول کنترل سیستم های اویونیک یا نرم افزار کنترل پرواز هستند. چنین مشکلاتی برای وسیله نقلیه بسیار پیچیده ای مانند اوریون طبیعی است. و سایر سفینه های فضایی مانند خدمه دراگون اسپیس ایکس نیز با مشکلات مشابهی مواجه شده اند.
در سفر آن، اوریون سومین سوختگی مسیر خروجی خود را دیروز در ساعت 07:12 به وقت شرقی تکمیل کرد. و چهارمین سوختگی در ساعت 01:44 بامداد امروز به وقت شرقی رخ داد. دیروز در ساعت 2:09 بعد از ظهر به وقت شرقی وارد حوزه نفوذ ماه شد – نقطه ای که به طور کامل تحت کشش گرانش ماه قرار دارد.
آتش سوزی در حین پرواز باعث شد که اوریون با سرعت فوق العاده 5023 مایل در ساعت و تقریباً 80 مایل بالاتر از سطح ماه در ساعت 7:57 صبح به وقت شرقی حرکت کند. این فضاپیما به خط استوای ماه نزدیک بود و این کشتی در زمان نزدیک‌ترین نزدیک‌تر، در عرض جغرافیایی 6.5 درجه و طول جغرافیایی 120 درجه پرواز می‌کرد. این فاصله کم برای «قلاب کردن» آن به مدار رتروگراد دور ضروری است. بخش مهمی از سفر و مسیری که از یک ماموریت برنامه ریزی شده سیارکی الهام گرفته شده است.
کنترل‌کننده‌های پرواز در ساعت 07:23 به وقت شرقی تأیید سوختگی را دادند و به عنوان بخشی از مأموریت، جبار از پشت ماه – یا در سمت تاریک عبور کرد. این باعث قطع ارتباط در ساعت 07:26 شرقی شد، به طوری که ناسا برای ساعت 07:44 برای سوختگی خروجی برنامه ریزی کرده بود.
برای نیرو بخشیدن به این سوخت، اوریون از یک موتور چند دهه ای استفاده می کند که بخشی از برنامه شاتل فضایی نیز بوده است. این موتور قادر است 6000 پوند نیروی رانش ایجاد کند و برای سوخت امروز، دو دقیقه و 30 ثانیه روشن شد. با این حال، موتور همچنین دارای رتبه بندی برای شلیک به مدت شانزده دقیقه است. فضانوردان بالقوه در جبار را با گزینه های زیادی برای مانور دادن سفینه فضایی در مواقع اضطراری می گذارد. این موتور اولین بار در سال 1984 مورد استفاده قرار گرفت و در سال 2002 بازنشسته شد. اوریون همچنین دارای هشت موتور دیگر است که قادر به تولید 100 پوند نیروی رانش هستند.
سوختگی جبار را در مدار قرار داد و مدت زمان مدار شش روز خواهد بود. پس از تکمیل مدار، سفینه فضایی سوخت مشابهی را انجام خواهد داد که آن را در مسیر خود به سمت زمین قرار خواهد داد تا در اقیانوس آرام در 11 دسامبر سقوط کند. تصاویری از رویداد امروز اولین باری بود که یک سفینه فضایی درجه بندی شده توسط انسان پس از برنامه آپولو، تصاویر نزدیک از ماه را ارسال کرد. ماموریت آرتمیس 2 ناسا شاهد پرواز خدمه در سفینه فضایی در سفری مشابه خواهد بود.
زبولون اسکویل، مدیر پرواز ناسا توضیح داد که مانور و مدار با آنچه آژانس او با برنامه آپولو انجام داده متفاوت است. به گفته این مقام، برنامه Artemis ناسا را به کاوش در قطب جنوبی ماه می‌بیند. و مأموریت‌های خدمه آن‌ها را می‌بینند که سیستم پشتیبانی از زندگی وسیله نقلیه را با “انسان در حلقه” آزمایش می‌کنند. فضانوردان دوران آپولو ناسا قبل از بازگشت به زمین ده بار به دور ماه چرخیده بودند.
